Achter de handelsnaam BI-JOVIRA gaat een boerenfamilie schuil: familie Mosselman. Al zes generaties lang boert deze familie op het eiland Goeree-Overflakkee. De zevende generatie huppelt intussen ook alweer op het boerenerf rond en snuffelt spelenderwijs aan het boerenwerk.
Omschakelen voor zevende generatie
Voor de huidige eigenaar, Cornelis Mosselman (1982), vormde deze nieuwe generatie mede de inspiratiebron om zijn boerenbedrijf volkomen anders in te richten.
‘Nu onze kinderen meelopen op onze boerderij, vroeg ik mezelf steeds vaker af of ons akkerbouwbedrijf op de lange termijn bestaansrecht had. Of onze kinderen nog wel fatsoenlijk zouden kunnen boeren als ze dat zouden willen. Mijn conclusie was van niet, vandaar de keuze om het roer rigoureus om te gooien.’
Deze op de nieuwe generatie gerichte omschakeling verwerkte Mosselman in de handelsnaam: in BI-JOVIRA zijn de namen van zijn kinderen Joas, Levi, Ezra en Sara verwerkt, evenals de term bio.
Boerderij op kale polder
In al die jaren van boeren in de Mosselmannen-familie verhuisde het boerenbedrijf meerdere keren. Jaap Mosselman, Cornelis’ vader, verhuisde met z’n boerenbedrijf in 1990 naar de huidige locatie. Hij bouwde een compleet nieuwe boerderij op een toen nog vrijwel kale en lege polder.
Keuze voor akkerbouw
In januari 2006 nam Cornelis het bedrijf van z’n vader over. In september van datzelfde jaar nam hij het besluit om te stoppen met het melken van koeien en koos ervoor om op grotere schaal akkerbouw te bedrijven.
Tussen alle bedrijven door trouwde hij in 2008 met zijn grote liefde: Carolien. Samen met haar en inmiddels 5 kinderen woont hij op de boerderij, die inmiddels de naam ‘Eucharisteo’ draagt, wat dankzegging betekent.
Rentmeesterschap
Cornelis is dan ook een dankbare man, hij kan zich geen mooier leven voorstellen dan het boerenleven. ‘Ik ben écht op m’n plek als boer, het zit gewoon in m’n bloed. Dit werk is zo divers, ik kan m’n fantasie volledig de vrije loop laten gaan. Van het met de seizoenen meeleven geniet ik ook, dat is zo’n heerlijke natuurlijke manier van leven. Gaandeweg ben ik mezelf meer bewust geworden dat rentmeesterschap en “zorgen voor” mij ook aan het hart gaan.’